U W I E L B I E N I E  10.11.2021r.

Przybądź Duchu Pocieszycielu, napełnij łaską nasze serca. Ogniu miłości, źródło życia, przybądź i nawiedź nas swoją łaską. Ulecz nasze dusze, oczyść je i uczyń godnym przybytkiem Twoim. Napełnij je swoją światłością i utwierdź swoja mocą. Duchu Święty, Boże, daj nam zwycięstwo nad nieprzyjacielem naszym. Przenikaj nas swoim tchnieniem i zlej na nas zdrój swych Boskich pociech. Wypal swym ogniem wszystko, co może w nas sprzeciwiać się miłości Bożej, i spraw, aby płonęła ona w naszych sercach. Ty jesteś Pocieszycielem, wejrzyj więc na nasze utrapienia i pociesz nas, abyśmy zostali od nich uwolnieni, lub – jeżeli taka jest wola Boża – znosili je cierpliwie dla chwały Bożej i pożytku naszych dusz. Duchu Przenajświętszy pociesz też wszystkich strapionych. Ty zstąpiłeś na apostołów w ognistych językach; w dobroci swej naucz nas chwalić Ciebie i spraw, aby z naszych ust nie wyszło żadne słowo, które by nie miało na celu Twojej chwały i czci. Kocham Cię i uwielbiam, Duchu Święty, Boże, uświęć mnie i zbaw. Amen

UWIELBIENIE

Boże uzdolnij nas do uwielbienia, bo zwykle zanosimy tylko do Ciebie nasze prośby, a nie potrafimy Ciebie uwielbiać, więc teraz prosimy Ciebie Duchu Święty, żebyś otworzył nasze serca do uwielbienia. Ty Boże jesteś wielki, jesteś wspaniały, bez Ciebie nic nie mogę uczynić. Panie Ty zaprosiłeś mnie do trwania w Twojej obecności, Wzywasz mnie do zatrzymania się u Twoich stóp, by jak Maryja wsłuchiwać się w Twoje słowo. Uwielbiam Ciebie . Uwielbiam Twoją obecność w moim sercu i w drugim człowieku. Niech będzie wywyższona Twoja miłość , wywyższony Twój krzyż i zmartwychwstanie. Uwielbiam Cię Panie w cudach Twojej dobroci, których ani wypowiedzieć nie sposób, ani do końca wyśpiewać, ponieważ jest to Twoje dzieło w sercu człowieka. Pragnę przyjąć Twoją miłość i życie swe pieśnią chwały uczynić. Swoja dobrocią przeniknij mnie i uczyń znakiem Twojej miłości, aby świat zobaczył, aby świat uwierzył, że Ty jesteś Bogiem i nie ma innego! Bądź uwielbiony Panie, bo Ty leczysz nasze chore uczucia, abyśmy mogli z serca przebaczyć każdemu człowiekowi. Bądź uwielbiony, bo Ty uwalniasz z niemocy, ze skutków grzechu i ludzkich zranień. Chwała Ci , Jezu w tajemnicy Twojego krzyża i zmartwychwstania. Chwała Ci w tajemnicy Twoich świętych ran, w których jest nasze uzdrowienie. Bądź uwielbiony w darze Twojego błogosławieństwa.

Chwała Ci Jezu, w mocy wiary, którą Duch Święty wzbudził w moim sercu. Ty żyjesz, uzdrawiasz, jednoczysz i ożywiasz w swoim Duchu. Ty dajesz dar miłości i zdolność widzenia dobra w drugim człowieku. Uwielbiam Cię we wszystkich wydarzeniach mojego życia. Tobie ufam i bać się nie będę. Dla Ciebie nie ma rzeczy niemożliwych. Ty przychodzisz do mnie ze słowem umocnienia i pociechy: Ja jestem! Nie lękaj się! Gdy nadejdzie czas mojej łaski, wysłucham cię. W dniu zbawienia przyjdę Ci z pomocą! Bądź uwielbiony Jezu, że przychodzisz do nas, poprzez Słowo, objawiasz nam wewnętrzną rzeczywistość Twojej obecności w Najświętszym Sakramencie, Twoją obecność poprzez tajemnicę Wcielenia i Narodzenia. Pozwalasz nam się dotykać i przekonujesz o tym, że żyjesz i jesteś pośród nas. BĄDŹ UWIELBIONY PANIE.

PROŚBY I DZIEKCZYNIENIE

Ewangelia według św. Mateusza (17,20) „ Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: ”Przesuń się tam!”, a przesunie się. I nic nie będzie dla was niemożliwe.”

W Ewangeliach nie znajdziemy częściej cytowanej wypowiedzi Jezusa niż ta. „Twoja wiara cię uzdrowiła”, „Twoja wiara cię ocaliła”. Żadne też inne zdanie nie charakteryzuje lepiej cudownych uzdrowień, których dokonał.

Trędowatemu z dzisiejszej Ewangelii, który wrócił podziękować za uzdrowienie, Jezus powiedział :”Wstań, idź, twoja wiara Cię uzdrowiła”, Kobiecie cierpiącej na upływ krwi Jezus powiedział „Ufaj córko! Twoja wiara cię ocaliła” Mateusz (9,22). Jawnogrzesznicy płaczącej u Jego stóp rzekł: „Twoja wiara Cię ocaliła, idź w pokoju!” (Łukasz 7,50). Do kobiety kananejskiej, której córka była dręczona przez złego ducha: „ O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz” (Mateusz 15, 28). Niewidomemu Bartymeuszowi rzekł: „Idź twoja wiara cię uzdrowiła ( Łukasz18,42)

W każdym z wymienionych przypadków, Jezus wskazuje na bezpośredni związek cudownego uzdrowienia z wiarą. Uzdrowienie jest spotkaniem Bożej mocy z ludzkim usposobieniem. Na Bożą moc otwiera nas wiara, niewiara zaś zamyka. Wiara to wrota Pana do naszych serc; wrota, które otwierają się jedynie od wewnątrz.

W Ewangeliach potrzebujący uzdrowienia nie siedzą w domach, czekając, aż Jezus jeśli zechce sam do nich przyjdzie i ich uzdrowi. Aktywnie zabiegają o spotkanie z Nim, tak naprawdę o uzdrowienie często muszą wręcz walczyć. Np. Bartymeusz, który wykazał się wielką odwagą, gdyż mimo, że inni nastawali na niego aby umilkł, krzyczał „Jezusie Synu Dawida zmiłuj się nade mną”.

Jeśli brakuje mam wiary potrzebnej do uzdrowienia, możemy pożyczyć ja od tych, którzy nas otaczają, możemy poprosić ich, aby pomodlili się za nas z wiarą. Ilekroć wokół Jezusa gromadzą się razem ludzie wiary, ich wiara się pomnaża. Wiara jednych wzbudza bowiem wiarę u drugich.

„Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mateusz 18, 19-20).

Poprosimy teraz Kapłana o poprowadzenie modlitwy wstawienniczej podczas której, nasze prośby, intencje, z którymi przychodzimy, które skrywamy głęboko w naszych sercach - będziemy zanosić do naszego Ojca, który jest w niebie. Duchu Święty przyjdź, Duchu święty przyjdź